Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Θεσσαλονίκη 30 χρόνια μετά

Ήταν Αύγουστος του 2017.
Μεσημέρι γύρω στις 4 με τον ήλιο να βρίσκεται ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας και να χτυπάει θερμοκρασίες που μόνο για να κόβεις βόλτες δεν ήταν. 
Το είχαμε πάρει απόφαση όμως πως αυτή η βόλτα θα πραγματοποιηθεί γιατί πέρα από εμάς τους δύο (Πάνος & Ανδρέας) θα την κάνουν πολλά άτομα μαζί μας έστω και από την οθόνη του υπολογιστή τους η την Smart τηλεόραση τους. 
Αφορμή στάθηκε ένα βίντεο στο YouTube που έδειχνε μια βόλτα από το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου στην Θεσσαλονίκη του 1987.
Στα σχόλια πολλοί έλεγαν ότι θα ήταν ωραία ιδέα να την ξανακάνουν σήμερα για να δουν τις διαφορές. Κάνεις δεν το έκανε όμως μέχρι τότε. 
Έτσι πήραμε σε μια στιγμή την απόφαση να γυρίσουμε το νέο βίντεο και μάλιστα στο μοντάζ να βάλουμε δίπλα δίπλα τις εικόνες για να είναι άμεση η σύγκριση. 
Το πιο δύσκολο κομμάτι σε όλο αυτό το εγχείρημα ήταν ότι στο αρχικό βίντεο ή κάμερα δεν έπαιρνε πλάνα απλά από τον δρόμο μπροστά αλλά γυρνούσε πότε αριστερά, πότε δεξιά ενώ συχνά έκανε και ζουμ. Έτσι έπρεπε να κρατάω δύο συσκευές στα χέρια μου. Στην μια θα έβλεπα σε πραγματικό χρόνο τα παλιά πλάνα και συγχρόνως στην άλλη συσκευή θα έγραφα τα νέα προσπαθώντας να τραβάω τα καινούρια πλάνα με τις ίδιες ακριβώς κινήσεις.
Θέλω να πιστεύω ότι κατι κατάφερα!

Τα συναισθήματα την ώρα της βόλτας ήταν μοναδικά καθώς βλέποντας το παρελθόν και ταυτόχρονα το παρόν μπροστά μου ήταν σαν να είχα μπει σε χρονομηχανή. Σε κάποιο σημείο ένα μεγάλο πράσινο λεωφορείο φάνηκε στο παλιό πλάνο και τότε κοίταξα αμέσως μπροστά τον δρόμο μήπως το δω και εγώ. 
Άλλη μια στιγμή που μας ξάφνιασε ήταν όταν κινούμασταν στην παραλία της Κρήνης και ταυτόχρονα και στα 2 πλάνα φαίνεται η προσγείωση ενός αεροπλάνου! 



Ήταν η πιο"γεμάτη συναισθηματικά" εμπειρία μου μέχρι τώρα στην Retropolis.

Συνολικά μπορώ να πω ότι στα 30 χρόνια η πόλη ναι μεν άλλαξε σε πολλά σημεία όπως πχ έχουμε πεζοδρομήσει την Αριστοτέλους και ένα τμήμα της Αγίας Σοφίας, πρόσεξα περισσότερους κορμούς δέντρων αλλά και περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερα μπαλώματα στους δρόμους, και περισσότερα καταστήματα κλειστά. 
Αυτό που μένει ίδιο είναι οι άνθρωποι της πόλης που περιμένουν τον ήλιο για να βγουν μια βόλτα στην παραλία ή να μαζευτούν παρεούλα οι φίλες για να πιουν έναν καφέ στο κέντρο της πόλης ντυμένες με την εκάστοτε μόδα της εποχής. 
Η πόλη στην ουσία της δεν έχει αλλάξει. Οι μεταφορές δεν έχουν γίνει πιο εύκολες. Το δύσκολο παρκιγκ παραμένει. Τα πάρκα δεν αυξήθηκαν. Και πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια! 
Ας ελπίσουμε όποιος γυρίσει το ίδιο βίντεο 30 χρόνια μετά από το δικό μας επιτέλους να έχει να δείξει μεγάλες αλλαγές σε μια πιο φιλική πόλη. 
Την πόλη μας την αγαπάμε με τα καλά και με τα κακά της και θα την αγαπάμε για πάντα.

Πάνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου