Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Video Games Αναδρομή Γεμάτη Νοσταλγία (μέρος 1ο)



Amiga, Atari, Game Boy, GameGear και άλλες κονσόλες που κάποτε πέρασαν από τα χέρια μου και σίγουρα και από τα δικά σας. Aναδρομή γεμάτη νοσταλγία.(μέρος 1ο)
Έφτασε ο καιρός που και πάλι ασχολούμαι έντονα με κάτι που με οδήγησε σαν υπνωτισμένο να γράψω το παρακάτω θέμα.
 
Αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για τις παιχνιδομηχανές που κατά καιρούς είχα. Μέσα από τις διάφορες ιστορίες που θα αναπτύξω θα αναφερθώ και σε άλλες που δεν είχα αλλά ευτυχώς τις είχαν διάφοροι φίλοι μου. 
Πάμε λοιπόν.
Πρώτη παιχνιδομηχανή που θυμάμαι να κρατάω στα χέρια μου ήταν τα γνωστά ηλεκτρονικά χειρός με τις μπαταρίες ρολογιού και τις μονότονες και επαναλαμβανόμενες κινήσεις που ο μόνος σου σκοπός ήταν να δεις μέχρι σε πόσο μεγάλη ταχύτητα καταφέρνεις να ανταπεξέλθεις. Θέματα υπήρχαν πολλά. Ποδόσφαιρο, τέννις, διαστημόπλοιο, κόναν που ήταν αγαπημένο κτλ. Ο ξάδερφος μου ο Γιάννης όμως είχε ένα με δύο οθόνες, το Donkey Kong. Κορυφαίο για την εποχή του. 
Πολλά από αυτά μπορείς να τα παίξεις από εδώ 


Δεύτερη παιχνιδομηχανή το αγαπημένο Atari 2600. Εγώ είχα αυτό με τα 260 παιχνίδια ενσωματωμένα στην μνήμη (κλώνος), όπως λέγαμε τότε. Μάλιστα το είχα δει σε μαγαζί με μουσικά όργανα κάπου στην Μπότσαρη στην Θεσσαλονίκη και προφανώς το είχε ο ιδιοκτήτης για να περνά την ώρα του. Με όλη την αφέλεια τον ρώτησα: κύριε το πουλάτε αυτό το παιχνίδι; Και τελικά το αγόρασα 25.000δρχ. Λιώσαμε με τον αδερφό μου κυρίως παίζοντας μποξ! Καταπληκτικά γραφικά και κυρίως οι μοχλοί οι οποίοι ουδεμία σχέση είχαν με τα σημερινά gamepads.
Τρίτη παιχνιδομηχανή-υπολογιστής ο Atari ST. Τον είδα για μία φορά στην ζωή μου σε πάρτι του φίλου μου του Σάκη ο οποίος έπαιζε μανιωδώς το elevator. 
Τέταρτη παιχνιδομηχανή-υπολογιστής η  λατρεμένη Amiga 500. Την οποία δεν την είχα αλλά και την είχα. Πώς γίνεται αυτό; Μία μέρα με φωνάζει ο θείος μου ο Κώστας να πάω στο σπίτι του για να μας δείξει κάτι μαζί με τον ξάδερφό μου τον Μάριο. Ο Μάριος περίπου 5 ετών, εγώ 9. Μπαίνω στο σαλόνι και βλέπω σε μία τεράστια σε σχέση με τα monitors, οθόνη τηλεόρασης να έχει συνδεθεί ένα πληκτρολόγιο με ένα ποντίκι και έναν μοχλό. H οθόνη έδειχνε ένα χεράκι που κρατούσε μία μπλε δισκέτα και το παιχνίδι στην οθόνη έγραφε Rainbow Islands. 
Δείτε εδώ το βίντεο γνωριμίας μου με την Amiga


Και τότε ξεκίνησε ουσιαστικά η είσοδος στον πιο μαγικό κόσμο που βρέθηκα ποτέ. 
Θυμάμαι ακόμα τον θείο σαν χθες να λέει σε μένα και τον ξάδερφο μου. Από εδώ βάζουμε τη δισκέτα. Μόλις ανάψει το κίτρινο λαμπάκι η amiga σκέφτεται...οπότε δεν βγάζουμε σε καμία περίπτωση τη δισκέτα γιατί θα χαλάσει. Μεγάλη κίνηση τότε από τον θείο. Η φίλη μας στοίχιζε περί τις 150.000δρχ. Τεράστιο δώρο στον μικρό του μπόμπιρα. Θυμάμαι ότι είχα ζηλέψει που ο δικός μου μπαμπάς δεν μου είχε κάνει ποτέ τέτοιο δώρο και ασχολούνταν μόνο με τη πολιτική και τις ειδήσεις. Αλλά επειδή ο Μάριος είναι ο δεύτερος αδερφός μου, την χόρτασα και εγώ τόσο πολύ που έσκασα! Θυμάμαι ατέλειωτες ώρες στο χωριό να παίζουμε lemmings προσπαθώντας να οδηγήσουμε τα μπλε ανθρωπάκια στην έξοδο, να οδηγούμε τις lotus μας και να παίζουμε για περίπου 16ώρες το captain planet γιατί πολύ απλά το παιχνίδι ΔΕΝ ΕΙΧΕ SAVE!!!!!!!!! Τετράγωνα τα μάτια μας! 
Τότε το να έχεις amiga ήταν πολύ πιο μεγάλο από το να έχεις σήμερα το playstation 6. Ούτε και το 7 μη σου πω! Επίσης δεν ξεχνώ ένα καλοκαίρι που ήρθε ο θείος και μας είπε. Σας έφερα δώρο μισό mb μνήμης, ναι καλά διαβάζετε, γιατί είχαμε μισό και τώρα θα γινόταν ένα και θα παίζαμε το street fighter 2 που μόλις μας το είχε φέρει και ήταν μόνο 6 δισκέτες!
θυμίζω επίσης το επικό cannon fodder και το north and south.

Τα παιχνίδια τα αγόραζα από τον Μπάμπη σε ένα υπόγειο μαγαζάκι κοντά στην στάση Κληματαριά στην Κάτω Τούμπα και από ένα ακόμη μαγαζάκι κοντά στα ΜΑΤ στον Ευκλέιδη.
Σιγά σιγά όμως πέρασε η μπογιά της και έκανε την εμφάνιση του το απίστευτο και ανεπανάληπτο ως τότε gameboy. Δεν χρειάζεται συστάσεις νομίζω αλλά οι νεότεροι σε ηλικία αναγνώστες θα πρέπει να μάθουν ότι το πρώτο  gameboy είχε μία πράσινη οθόνη με 4 αποχρώσεις .................του πράσινου !
Και όμως το να έχεις φορητό ηλεκτρονικό και η δυνατότητα να αλλάζεις παιχνίδια με κασέτες τα cartridges όπως λέγονται κανονικά ήταν η πρωτοτυπία του. Δεν θυμάμαι φίλο που να μην το είχε. Εγώ το αγόρασα τότε μόνο 4.000δρχ από ένα συμμαθητή. Μάλιστα μου είχε δώσει και 4 παιχνίδια δώρο. 
Δείτε εδώ το βίντεο γνωριμίας μου με το GameBoy

Η συνέχεια σύντομα στο δεύτερο μέρος της αναδρομής...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου